Bybelgenootskap van Suid-Afrika.

Vir die koorleier: op die wysie van “Die wildsbok van die daeraad”. 'n Psalm van Dawid.

My God, my God, waarom het U my verlaat en bly U ver as ek om hulp roep?

My God, ek roep bedags en U antwoord nie, ook snags, maar ek kry geen rus nie.

U is tog die Heilige wat woon waar die lofsange van Israel weerklink!

Op U het ons voorvaders vertrou. Hulle het vertrou en U het hulle gered.

Hulle het na U om hulp geroep en hulle is bevry; op U het hulle vertrou en hulle is nie beskaam nie.

Maar ek is 'n wurm, nie 'n mens nie. Ek word deur die mense bespot en deur die volk verag.

Almal wat my sien, spot my, hulle steek vir my tong uit en knik met voldoening die kop en sê:

“Laat dit aan die Here oor! Laat Hý hom red, laat Hý hom bevry as Hy dan so baie van hom hou.”

U het my die eerste lewenslig laat sien, my veilig laat rus aan die bors van my moeder.

Van my geboorte af is ek onder u sorg, van die begin van my lewe af is U my God.

Moet tog nie so ver van my af weg bly nie, want die nood is naby en daar is niemand wat help nie.

'n Wreedaardige klomp mense het my omsingel, soos beeste uit Basan staan hulle my toe.

Soos verskeurende, brullende leeus storm hulle met oop bekke op my af.

Ek is soos uitgestorte water, al my bene het uitmekaar geval, my hart het soos was geword, dit smelt weg in my.

Ek is so min werd soos 'n potskerf, my tong kleef aan my verhemelte, U laat lê my asof ek dood is.

Soos honde omsingel hulle my, die bende misdadigers sak op my toe, hulle bind my hande en voete vas.

Al wat been in my is, kan ek tel; hulle kyk na my met leedvermaak.

Hulle verdeel my klere onder mekaar en trek lootjies oor my mantel.

En U, Here – moet tog nie so ver bly nie, Bron van my krag, help my tog gou!

Red my van die swaard, my kosbare lewe uit die mag van die honde.

Red my uit die bek van die leeu en tussen die horings van die wilde beeste uit. U het my gebed verhoor!

Ek sal tot eer van u Naam getuig in die gemeente, U in die volle vergadering prys.

Julle wat die Here dien, prys Hom! Vereer Hom, nageslag van Jakob! Betoon Hom eerbied, nageslag van Israel!

Die nood van die hulpelose het Hy nie verontagsaam en gering geskat nie, Hom daarvan nie teruggetrek nie, maar die hulpgeroep na Hom het Hy gehoor.

My loflied in die volle vergadering kom van Hom af, my geloftes sal ek nakom voor die mense wat Hom dien.

By dié offermaaltyd sal die armes genoeg hê om te eet, en sal dié wat na die wil van die Here vra, Hom prys. Mag hulle lank en gelukkig lewe.

Mense oor die hele wêreld sal die Here erken en hulle tot Hom bekeer. Alle volke sal Hom as koning erken,

want die koningskap behoort aan die Here; Hy heers oor die volke.

Al die rykes van die wêreld sal ook aan dié maaltyd deelneem en Hom as koning erken, ja, alle mense, sterflik en verganklik, sal voor Hom kniel.

Die nageslag sal Hom dien, en hulle sal van die Here vertel aan die volgende geslag.

Dié sal dan aan die volk wat nog gebore moet word van hierdie verlossingsdaad getuig: die Here het dit gedoen.